Անընդհատ ֆունկցիա

Ֆունկցիան մաթեմատիկայում, երկու բազմությունների տարրերի միջև համապատասխանության կանոն է, ըստ որի առաջինի յուրաքանչյուր տարր համապատասխանում է երկրորդ բազմության մեկ և միայն մեկ տարրին։

Ֆունկցիայի մաթեմատիկական հասկացությունն արտահայտում է ինտուիտիվ գաղափար այն մասին, թե ինչպես է մի մեծությունն ամբողջությամբ որոշում մեկ այլ մեծության արժեքը։ Այսպիսով {\displaystyle x}x փոփոխականի արժեքը եզակիորեն որոշում է {\displaystyle x^{2}}x^{2} արտահայտության արժեքը, իսկ ամսվա արժեքը որոշում է դրան հաջորդող ամսվա արժեքը։ Ֆունկցիայի «կենցաղային» օրինակ է այն, որ յուրաքանչյուր մարդու կարելի է միանշանակ համապատասխանեցնել նրա կենսաբանական հորը։

Նմանապես, կանխորոշված ​​ալգորիթմը, հաշվի առնելով մուտքային տվյալների արժեքը, որոշում է ելքային տվյալների արժեքը։

Հաճախ «ֆունկցիա» տերմինը հասկացվում է որպես թվային ֆունկցիա, այսինքն՝ ֆունկցիա, որը մի թվին համապատասխանեցնում է մյուսին։ Այս ֆունկցիաները հարմար է ներկայացնել գրաֆիկների տեսքով։

Անընդհատ ֆունկցիա {\displaystyle [a,b]} հատվածի վրա որոշված մեկ իրական փոփոխականի{\displaystyle y=f(x)}{\displaystyle y=f(x)}

ֆունկցիան կոչվում է անընդհատ {\displaystyle [a,b]}-ի {\displaystyle x_{0}} կետում, եթե {\displaystyle \lim _{x\to x_{0}}f(x)}

սահմանը գոյություն ունի և հավասար է {\displaystyle f(x_{0})}–ի, կամ, համարժեքորեն, եթե յուրաքանչյուր \varepsilon>0 թվի համար գոյություն ունի այնպիսի {\displaystyle \delta >0} թիվ, որ<img src="https://wikimedia.org/api/rest_v1/media/math/render/svg/b2f902c12a7f7e5be35218a7d6f5cde43e036d86" alt="{\displaystyle |x-x_{0}|

անհավասարությունից հետևում է<img src="https://wikimedia.org/api/rest_v1/media/math/render/svg/59c85be121472f6c05895e45cbbdcdbe0b2d4e6e" alt="{\displaystyle |f(x)-f(x_{0})|,

որտեղ {\displaystyle x\in [a,b]}։

Եթե f(x)–ն անընդհատ չէ x_{0} կետում, ապա կոչվում է խզվող այդ կետում։

Ֆունկցիան անընդհատ է {\displaystyle [a,b]}-ում, եթե այն անընդհատ է {\displaystyle [a,b]}-ի յուրաքանչյուր կետում։ Համանման եղանակով սահմանվում է նաև մի քանի իրական փոփոխականների ֆունկցիաների անընդհատությունը։ Բոլոր տարրական ֆունկցիաներն անընդհատ են իրենց որոշման տիրույթներում։

Մասնավորաբար, բազմանդամը, {\display{\displaystyle \sin x,\cos x,a^{x}(a>0)} և այլն ֆունկցիաներն անընդհատ են թվային առանցքի յուրաքանչյուր կետում։ Եթե f(x),{\displaystyle g(x)} ֆունկցիաներն անընդհատ են {\displaystyle [a,b]}-ում, ապա {\displaystyle f(x)\cdot g(x),f(x)+g(x),\alpha f(x)}

ֆունկցիաները, որտեղ \alpha -ն իրական թիվ է, ևս անընդհատ են {\displaystyle [a,b]}-ում։

Եթե բացի այդ {\displaystyle g(x)}–ը զրո չի դառնում {\displaystyle [a,b]}-ի ոչ մի կետում, ապա{g(x)}}}{\displaystyle {\frac {f(x)}{g(x)}}}-ը ևս անընդհատ է {\displaystyle [a,b]}-ում։

Եթե f(x) ֆունկցիան անընդհատ է {\displaystyle [a,b]}-ում, ապա գոյություն ունեն {\displaystyle [a,b]}–ի այնպիսի {\displaystyle c} և d կետեր, որ կամայական {\displaystyle x\in [a,b]} կետի համար {\displaystyle f(c)\leqslant f(x)\leqslant f(d)}, ընդ որում f(x)–ն ընդունում է {\displaystyle [f(c),f(d)]} հատվածին պատկանող յուրաքանչյուր արժեք։ Անընդհատ ֆունկցիան կարելի է հավասարաչափ մոտարկել բազմանդամներով։

Պարզվում է, որ այդ հատկությունը բնորոշ է միայն անընդհատ ֆունկցիայի համար, և այն կարելի է դնել հատվածում անընդհատ ֆունկցիայի սահմանման հիմքում («կոնստրուկտիվ» սահմանում)։

Добавить комментарий

Ваш e-mail не будет опубликован. Обязательные поля помечены *